2014

Przeglądając stare książki, zeszyty natrafiłam na stary album dziadka. Mimo, że czas pożółcił kalki, album okazał się nowy, nigdy nie używany. Dziadek kupił go dawno temu, ale najwyraźniej nie zdążył zapełnić, lub zgubił gdzieś wśród swoich rupieci. Trzymając go w rękach przypomniały mi się dziadkowe kolekcje – znaczki, monety, które zbierał, fotografie rodzinne, które często oglądaliśmy razem. Pomyślałam, że chcę podtrzymać tą tradycję, zbierania i katalogowania różnych bliskich rzeczy budzących wspomnienia. Albumy i klasery dziadka, to były jedyne miejsca, w których miał porządek, a ja z kolei porządek mam tylko w moich obrazach – podchodzę do nich z systematycznością, która jest osobliwą częścią mojej natury. Postanowiłam umieścić w klaserze wybrane obrazy, malowane przez lata 2012, 2013, chcąc jednocześnie podsumować to co robiłam i dać innym możliwość przyjrzenia się moim obrazom pozbawionym pierwotnego kontekstu. Album stanowi sentymentalny autoportret, który robiłam ze świadomością, że to co jest mi bliskie, budzące uczucia i wspomnienia, innym może wydawać się równie obce jak twarze nieznajomych wujków i ciotek z rodzinnych fotografii.